“Ман бо ҳамин вазъият роҳатам, бадам намеояд…”
Ёддошти Исфандиёри Одина
Аз хислатҳои бади мо тоҷикон, ки маълум нест аз куҷо омада, қотеъ набудан дар тасмимгирӣ ва мавзеи мушаххас ва рӯшан надоштан дар масоили хос, ва дурӯӣ ва калавидан ва ҳама чизи таҳмилиро пазируфтан ва сар хам кардану тан додан ба хостаи ҳар касу гурӯҳе ва сардаргумии ҳувиятӣ ва худнашносӣ ва нохалафӣ нисбат ба пешиниёнамон ва хиёнат ба шахси худамон аст.
Ҷаҳонгардони хориҷии садаи нуздаҳ дақиқан ба ҳамин хислатҳои бади тоҷикон дар Варорӯд ишора кардаанд. Ҳамин ҳоло ҳам тоҷик бедалел ба хостаи ҳар бегонае ё истеъморгаре тан медиҳад, мафҳумҳо ва таърифҳои таҳмилии дигарон бар худро мепазирад ва маккоронаву бешармона мегӯяд, ман бо ҳамин вазъият роҳатам, бадам намеояд! Бимир!
Дар камоли пуррӯӣ мегӯяд, ки аз ин бадам намеояд, ки Истолин сад сол пеш номи забони маро дигар кард, ман ба инаш ҳам хушам, ба ваяш ҳам, чи фарқ мекунад? Ё урус хатти маро навад сол пеш тағйир дод, ишколе надорад, бигзор ман аз ҳамзабононам ҷудо бошам, аммо аз сояи рус дур нашавам, ман бо ҳамин вазъият роҳатам, балки лаззат мебарам! Бимир! Яъне маро ба ҳар ҳоле бихоҳӣ, бигардон, мегардам. Аз барои Худо, ин чи вазъият аст, ки ҳатто гӯсфанд ҳам ин тур нест!!!
Ё турк омада ва бо вуҷуди тамаддуни беш аз 2500-солаи тоҷик барои тоҷик мактаб месозад ва ба тоҷик дарси фарҳанг медиҳад ва тоҷик дар камоли пуррӯӣ ва бешармӣ, бе он ки аз рӯҳи бузургони гузаштааш шарм дорад, пеши турк бо қадди дуто ва миёни хамида дарс мегирад, ва фарзандашро ба мактабҳои туркию русӣ мебарад!
Ва вақте, ки бузургони миллат чун Лоиқу Шакурию Камолиддини Ъайниву Қаноъату даҳҳо тани дигар хостори бастани мактабҳои туркӣ мешаванд ва ин корро нанг медонанд, чанд бесарупо меоянду бар бузургони миллат метозанд ва мегӯянд мо мехоҳем туркон ба фарзандони мо дарс диҳанд, агар турк шаванд, ҳам майлаш! Бимиред!
Тоза бар ҳамзабонони худаш забонаш даҳ қулоч дароз мешавад ва иҷоза намедиҳад, ки онҳо як мактаб таъсис диҳанд! Шуъбаҳои донишгоҳҳои Русияҳро бо як ишораи бурути Путин сареъ боз мекунад, вале дархостҳои мукаррари ҳамзабонони худаш барои таъсиси шуъбаҳои донишгоҳҳои санъатиро даҳ то понздаҳ сол “дар баррасии ҳукумат”аш мегузорад ва ба онҳо ҳар рӯз ваъдаҳои дурӯғ медиҳад! Бимир!
Даҳҳо блоггери турку русро меорад ва дар болотарин сатҳи ҳукуматаш меҳмондорӣ ва зиёфаташон мекунад ва дӯшизагони тоҷикро ба хидматашон вомедорад, то барояшон бирақсанду дилашонро хуш кунанд, албатта мавориде буда, ки онҳо бозпас рафта ва боз ба тоҷик фуҳш додаанд!
Вале ба ҳамзабону ҳамтабори худаш визо намедиҳад, ва хеле ҳам агар ҳиммат карду визоро лағв кард, он ҳам маҳдуд ба сафар аз фурудгоҳи хоссе аст! Урус ҳазорҳо бор шиканҷаву таҳқир мекунад, вале боз пеши урус миёнашро дуқат мекунад ва аз худои худаш урусро бештар парастиш мекунад! Бимир!
Чиро бисёре аз ҳаммеҳанони мо чунин хислатҳои пасту хиффатборе доранд? Назароти худро зери ин фириста бинвисед.
Манбаъ: Фейсбук, сафҳаи шахсии Исфандиёр Одина
Тоҷнек
Ва вақте, ки бузургони миллат чун Лоиқу Шакурию Камолиддини Ъайниву Қаноъату даҳҳо тани дигар хостори бастани мактабҳои туркӣ мешаванд ва ин корро нанг медонанд, чанд бесарупо меоянду бар бузургони миллат метозанд ва мегӯянд мо мехоҳем туркон ба фарзандони мо дарс диҳанд, агар турк шаванд, ҳам майлаш!
Чиро бисёре аз ҳаммеҳанони мо чунин хислатҳои пасту хиффатборе доранд?