Андарзе аз Расули Акрам(с)
Мактаби инсоният
Марде бо исрори бисёр аз Расули Акрам (с) як ҷумла ба унвони андарз хост.
Расули Акрам (с) ба ӯ фармуд:
— Агар бигӯям, ба кор мебандӣ?
— Бале, эй Расули Худо!
— Агар бигӯям, ба кор мебандӣ?
— Бале, эй Расули Худо!
Боз такрор фармуданд:
— Агар бигӯям, ба кор мебандӣ?
— Бале, эй Расули Худо!
Расули Акрам (с) баъд аз он ки се бор аз ӯ қавл гирифт ва ӯро мутаваҷҷеҳи аҳаммияти матлабе, ки мехоҳад бигӯяд кард, ба ӯ фармуд:
“Ҳар гоҳ тасмим ба коре гирифтӣ, аввал дар натиҷа ва оқибати он кор фикр кун ва биандеш. Агар дидӣ, натиҷа ва оқибаташ саҳеҳ аст, онро дунбол кун ва агар оқибаташ гумроҳӣ ва табоҳӣ аст, аз тасмими худ сарфи назар кун”.
(Манбаъ: Достони Ростон, таълифи шаҳид Мутаҳҳарӣ ба нақл аз “Васоил”)
Тоҷнек
Source:
Андарзе аз Расули Акрам(с)
