Мусобиқаи шутурдавонӣ
Достонҳои кӯтоҳ
Мусалмонон ба мусобиқоти асбдавонӣ ва шутурдавонӣ ва тирандозӣ ва амсоли инҳо хеле алоқа нишон медоданд, зеро ислом тамрини корҳоеро, ки донистан ва маҳорат дар онҳо барои сарбозон зарурат дорад, суннат кардааст. Ба илова, худи Расули Акрам, ки раҳбари ҷомеаи исломӣ буд, амалан дар ин гуна мусобиқот ширкат мекард ва ин беҳтарин ташвиқи мусалмонон хусусан ҷавонон барои ёд гирифтани фунуни сарбозӣ буд. То вақте, ки ин суннат маъмул буд ва пешвоёни ислом амалан мусалмононро дар ин умур ташвиқ мекарданд, руҳи шаҳомат ва шуҷоат ва сарбозӣ дар ҷомеаи ислом маҳфуз буд. Расули Акрам гоҳе асб ва гоҳе шутур савор мешуд ва шахсан бо мусобиқадиҳандагон мусобиқа медод.
Расули Акрам (с) шутуре дошт, ки ба давандагӣ маъруф буд, бо ҳар шутуре, ки мусобиқа дода буд баранда шуда буд. Кам-кам ин фикр дар бархе соддалавҳон пайдо шуд, ки шояд ин шутур аз он ҷиҳат, ки ба Расули Акрам таъаллуқ дорад аз ҳама ҷилав мезанад. Бинобар ин, мумкин нест дар дунё шутуре пайдо шавад, ки бо ин шутур баробарӣ кунад.
То он ки рӯзе як аъробии бодиянишин бо шутураш ба Мадина омад ва муддаӣ шуд ҳозирам бо шутури Пайғамбар (с) мусобиқа бидиҳам. Асҳоби Пайғамбар бо итминони комил барои тамошои ин мусобиқаи ҷолиб, махсусан аз он ҷиҳат, ки Расули Акрам шахсан ӯҳдадори савор шудан ба шутури хеш шуд, аз шаҳр берун давиданд. Расул Акрам ва аъробӣ равона шуданд ва аз нуқтае, ки қарор буд мусобиқа аз он ҷо шурӯъ шавад, шутуронро ба тарафи тамошочиён ба ҳаракат дароварданд.
Ҳаяҷони аҷибе дар тамошочиён пайдо шуда буд. Аммо бар хилофи интизори мардум, шутури аъробӣ шутури Пайғамбарро пушти сар гузошт.
Он даста аз мусалмонон, ки дар бораи шутури Пайғамбар ақоиди хоссе пайдо карда буданд, аз ин пешомад бисёр нороҳат шуданд; хеле хилофи интизорашон буд, қиёфаҳошон дарҳам шуд.
Расули Акрам ба онҳо фармуд:
“Ин ки нороҳатӣ надорад, шутури ман аз ҳамаи шутурон ҷилав меафтод, ба худ болид ва мағрур шуд, пеши худ гуфт, ман болодаст надорам. Аммо суннати илоҳӣ аст, ки рӯи ҳар дасте дасти дигар пайдо шавад, ва пас аз ҳар фарозе нишебе бирасад, ва ҳар ғуруре дарҳам шикаста шавад.”
Ба ин тартиб Расули Акрам, зимни баёни ҳикмати омӯзанда, онҳоро ба иштибоҳашон воқиф сохт.
(Манбаъ: Достони Ростон, таълифи шаҳид Мутаҳҳарӣ ба нақл аз китоби “Васоил”)
Тоҷнек
