Сафарномаи Носир Хусров

Китобе, ки Носир Хусрави Қабодиёнии Балхӣ таълиф карда, гузориш аз сафари ҳафтсола аст, ки ин сафар 6-уми ҷимодиул сонии соли 437 (1-уми Фарвардини 415 Язгердӣ) аз Марв оғоз шуда, дар дуввумин ба Балх баргашт.Ҷимодиулсонии 444 (1-уми фарвардини 416 Язгердй).бо бозгашт ба балх ба поён расид. Вай аз Марв ба Нейшобур, сипас ба Домгон, Қуҳе ва Қазвин меравад ва аз роҳи Бил, Капон ба Шемирон мерасад.
Аз он чо ба Сароб ва Саид обод меравад ва ба Табрез мерасад. Пас аз он аз Маранд, Хуй, Беркари, Ван, Вастан, Ахлат, Батлис, Қалъаи Коф Анғар, макони масҷиди Увайси Қарани, Арзен, Миафаркин, ба Амад дар Диёр Бакр ворид мешавад.
Аз он ҷо аз шаҳрҳои Шом (Сурия), аз ҷумла Ҳалаб гузашта, ба Бейрут меравад. Пас аз он тавассути Ҳайфа ба Байтулмуқаддас мерасад. Масҷиди Ал-Ақсо дар шаҳри Байтулмуқаддас ва дар паҳлӯи Масҷиди гунбази Рок ҷойгир аст.
Носир Хусрав аз Қудс ба Маккаву Мадина меравад ва тавассути Сурия ба Қудс бармегардад ва роҳи Мисрро пеш мегирад. Искандария ва Қировонро зиёрат карда, бо роҳи баҳр ба Маккаву Мадина меравад.