Инсон аз дидгоҳи Виктор Ҳуго
Оини суханварӣ
Виктор Гюго (Victor Hugo), нависандаи маъруфи фаронсавӣ:
“Ростӣ, агар инсон ин тавр фикр кунад, ки адам аст ва баъд аз ин зиндагӣ, нестии мутлақ аст, дигар аслан барои ӯ зиндагӣ арзише нахоҳад дошт. Он чизе, ки зиндагиро барои инсон гуворо ва лаззатбахш месозад, кори ӯро шодиовар месозад, ба дили ӯ ҳарорат ва гармӣ мебахшад, уфуқи диди инсонро хеле васеъ мекунад, ҳамон чизест, ки дин ба инсон медиҳад, яъне эътиқод ба ҷаҳони абадият, эътиқод ба хулуд, эътиқод ба бақои башар, эътиқод ба ин ки ту эй башар, фонӣ нестӣ ва боқӣ хоҳӣ буд, ту аз ин ҷаҳон бузургтарӣ, ин ҷаҳон барои ту як ошёни кучак ва муваққатӣ аст, ин ҷаҳон фақат як гоҳвора аст, барои даврони кӯдакии туст, даврони бештар даврони дигаре аст”.
(Ойини суханварӣ, саҳ.325)
Тоҷнек